احادیثی از امام صادق علیه السلام

1- آنگاه که روزگار، زمانۀ ستم باشد و مردمش اهل نیرنگ باشند، اعتماد به هر کسى درماندگى است.

2- هر کس که در مورد خود، رعایت انصاف نماید، به داورى دیگران پذیرفته شود.

3- به دوستت اعتمادِ مطلق مکن، زیرا زمین‌خوردن و ازپاى‌ درآمدن بر اثر دلباختگى و اعتماد همه‌جانبه، درمان و جبرانى ندارد.

4- میل به دنیا، مایۀ غم و اندوه است و بى‌‌میلى و زهد به دنیا، مایۀ آسایش دل و پیکر است.

5- مام صادق علیه‌السلام به دو مرد که در حضورش نزاع مى‌‌ کردند، فرمودند: هان! هرکه با زورگویى پیروزى یابد، پیروزى‌‌اش نیکو نباشد و آن‌کس که با مردم بدى کند، نبایستى از بدى مردم، ناراحت شود.

6- مؤمن جز به سه خصلت نیک نشود: فهم عمیق در دین، اندازه‌دارى نیکو در زندگانى و بردبارى بر ناگوارى.‌

7- تنها کسى مى‌‌تواند امر به‌ معروف کند یا نهى‌ از منکر نماید که داراى سه صفت باشد: به آنچه امر مى‌‌ کند و از آنچه نهى مى‌‌نماید آگاه باشد، عادلانه امر کند و نهى نماید، با مهربانى و نرمی امر و نهى کند.

8- چون بلا بر بلا فزاید، (نشانۀ) رهایى از بلا باشد.

9- خداوند بخشش‌هایی به مردمى داد و شکرش نکردند و آن نعمت‌ها وبال آنها شد؛ و مردمى را به مصیبت‌ها گرفتار کرد و صبر کردند، و بلاها براى آنها نعمت شد.

10- انتقام‌جویى قدرتمندان چه زشت است‌.

 11- امام صادق علیه‌السلام فرمود: در تورات نوشته شده: سپاس آن‌کس که نعمتت داده، بگذار؛ و بر کسى که شکرت گفت، نعمت بخش، که نعمت‌ها با شکرگزارى زوال نپذیرند، و با کفران و ناسپاسى بقا نیابد. سپاس‌گزارى نعمت را افزون کند، و ایمنى و پناه از دگرگونی [نعمت] باشد.

12- مردى از امام صادق علیه‌السلام درخواست کلامى کوتاه نمود که حاوى خیر دنیا و آخرت باشد، ایشان فرمودند: دروغ مگو.

13- چون کار دنیایت سامان یافت، به دین و آئین خود بدگمان شو.

14- با پدران خود خوش‌رفتارى کنید تا مشمول خوش‌رفتارى فرزند خود شوید؛ و نسبت به زنان مردم رعایت عفّت و پاکدامنى بنمایید تا زنانتان عفیف و پاکدامن گردند.

 15- هرکه خائنى را امانت‌دارِ امانتى کند، او را نزد خدا ضمانتى نباشد.

 16- یک نفر که از میان جمعى سلام کند، از همه کافى است و یکى هم که از جمعى جواب گوید، کفایت کند.

 17- از خدا اندکى هم که باشد، پروا کنید؛ و میان خود و خدا پرده‌‌اى، هرچند نازک، بگذارید.